ด้วยนโยบายของมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ที่นักศึกษาต้องไปปฏิบัติงานสหกิจศึกษา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนการสอนของสำนักวิชาสาธารณสุขศาสตร์ โดยในปีการศึกษา 2561 ทางสำนักวิชาได้เปิดรับสมัครนักศึกษาที่จะไปปฏิบัติงานสหกิจที่ประเทศไต้หวัน 2 คน ซึ่งนางสาวชนินาถ หยังดี และนางสาวนูรเรียร์ หามะ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 หลักสูตรอนามัยสิ่งแวดล้อม สาขาอนามัยสิ่งแวดล้อมและเทคโนโลยี สำนักวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ ได้ผ่านกระบวนการคัดเลือก ไปปฏิบัติงานสหกิจศึกษาในตำแหน่งผู้ช่วยวิจัย ที่ภาควิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัย Chung Yuan Christian ภายใต้การดูแลของ Professor Sheng-Jie You และ Professor Yafen Wang

นางสาวชนินาถ ได้เล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่สมัครเข้าร่วมโครงการนี้ เพราะอยากมีโอกาสทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ และเห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น เป็นการเปิดหูเปิดตา เรียนรู้ความแตกต่างของวัฒนธรรม เพราะที่ผ่านมาได้ยินแต่เพื่อนๆและอาจารย์เล่าประสบการณ์การใช้ชีวิตในต่างแดน จึงทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ส่วนนางสาวนูรเรียร์ บอกว่า ได้เคยไปเที่ยวประเทศมาเลเซียกับเพื่อน ทำให้ได้เห็นมุมมองการใช้ชีวิตและวัฒนธรรมที่ต่างจากประเทศเรา แม้จะเป็นระยะเวลาที่ไม่กี่วัน แต่รู้สึกประทับใจ ทั้งยังเป็นประสบการณ์ที่สวยงามและไม่เคยลืม พอทราบว่ามีโครงการนี้ จึงได้สมัครเพราะอยากมีประสบการณ์การใช้ชีวิตในต่างประเทศและเรียนรู้วัฒนธรรมไปพร้อมๆ กัน

ทั้งนางสาวชนินาถและนางสาวนูรเรียร์ ต่างเห็นว่า การได้มาปฏิบัติงานสหกิจศึกษาที่ประเทศไต้หวันครั้งนี้ถือ เป็นสิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่งในชีวิต ได้มีโอกาสเห็นภาพในอีกมุมมองหนึ่งที่กว้างขึ้น ได้เรียนรู้การเรียนและการใช้ชีวิต ที่ต้องดูแลรับผิดชอบตัวเอง ในสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ทั้งอาหารการกิน การใช้ชีวิต สังคม ภาษาและวัฒนธรรม ซึ่งนางสาวชนินาถ ยอมรับว่า ช่วงแรกๆ รู้สึกท้อเหมือนกัน เพราะต้องอ่านและค้นคว้ามาก เป็นช่วงเวลาที่ได้อ่านเอกสารภาษาอังกฤษมากที่สุดเท่าที่จำความได้ หลายๆ ครั้งที่อ่านไม่เข้าใจ แต่เพื่อนๆ และอาจารย์ก็ให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี “เรื่องการสังเคราะห์สารโฟโตคะตะลิสต์เป็นเรื่องที่ยาก เราต้องค้นคว้าหางานวิจัยมาอ่านกันก่อนที่จะเริ่มทำแลปได้ แต่มีพี่นักศึกษาปริญญาโทและเอกคอยช่วย โดยสาธิตให้ดูและคอยแนะนำให้ความช่วยเหลือเวลาที่เราไม่เข้าใจหรือทำไม่เป็น พร้อมให้กำลังใจพวกเรา” นางสาวนูรเรียร์ กล่าว

นางสาวชนินาถ เล่าต่อว่า ทุกสัปดาห์พวกเราจะต้องส่งรายงานโครงการให้อาจารย์ตรวจความก้าวหน้า และทุกเสาร์แรกของเดือนจะต้องนำเสนอรายงานความก้าวหน้าให้อาจารย์และเพื่อนๆ ฟัง โดยจะได้รับคำแนะนำหลังจากการนำเสนอเสร็จ ซึ่งนางสาวนูรเรียร์ เสริมว่า ทุกครั้งที่ต้องนำเสนอจะตื่นเต้น กังวลเรื่องภาษา แต่อาจารย์และเพื่อนๆ ที่อยู่ด้วยก็น่ารัก เป็นกันเอง ทำให้บรรยากาศในห้องผ่อนคลาย จนเหมือนเป็นการมาเล่าว่า ในหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ได้ทำอะไรบ้าง และจะทำอะไรต่อไป จุดไหนที่ทำไม่ถูก หรือทำไม่ได้ อาจารย์ก็จะให้ข้อเสนอแนะ ทำให้การปรับตัว หรือการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ดีขึ้น และมีความมั่นใจมากขึ้น

นอกจากโครงการวิจัยที่ต้องรับผิดชอบแล้ว ทั้งสองยังรับผิดชอบในการตรวจคุณภาพน้ำผิวดินและน้ำเสียให้กับโรงงานต่างๆ ที่ส่งตัวอย่างมายังห้องแลปของคณะวิศวกรรมศาสตร์สิ่งแวดล้อมแห่งนี้ และได้มีส่วนร่วมในการจัดบูทแสดงผลงานวิชาการเกี่ยวกับเทคโนโลยีการบำบัดน้ำด้วย รวมทั้งเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ที่อาจจะไม่ได้พบหรือมีให้เห็นในประเทศไทย

บ้านเมืองในประเทศไต้หวันในมุมมองของชนินาถและนูรเรียร์ เห็นว่าไม่แตกต่างจากเมืองไทยมากนัก คนไต้หวันน่ารัก จิตใจดี ชอบช่วยเหลือ วันแรกที่ไปถึงก็มีเพื่อนในแลปมาต้อนรับที่สนามบิน และพาเข้าที่พัก จากนั้นก็พาไปซื้อของใช้ส่วนตัวและคอยดูแลความเป็นอยู่ของพวกเราตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น แม้ว่าสื่อหรือข้อความที่พบเห็นทั่วไปเป็นภาษาจีน แต่ที่ทำงานจะมีเพื่อนที่มาจากประเทศต่างๆ เช่น อินโดนีเซีย ไนจีเรีย เวียดนาม หรือเฮติ หรือในมหาวิทยาลัยจะติดต่อพูดคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ

นางสาวชนินาถ เล่าว่า ได้นั่งทำงานห้องเดียวกับเพื่อนอินโดนีเซีย เวลาที่ว่างจากการทำงานได้พูดคุยกันเรื่องต่างๆ ไปทานข้าวและเที่ยวด้วยกันในวันหยุดเสาร์ –อาทิตย์ ทำให้ได้เรียนรู้การใช้ชีวิต ได้แลกเปลี่ยนภาษา วัฒนธรรม ซึ่งกันและกัน จนเกิดเป็นความผูกพัน นางสาวนูรเรียร์ ได้เล่าต่อว่า ระบบขนส่งของประเทศไต้หวันดีมาก สะดวกต่อการเดินทางไปได้ทุกที่ ช่วงวันหยุดพวกเราได้ไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนี้ด้วยรถไฟหรือรถบัสแล้วแต่สถานที่ที่จะไป เราพูดคุย เรียนรู้คำพูด คำศัพท์ของแต่ละภาษา และทริปที่เป็นความประทับใจที่ยากจะลืม คือ การได้ฉลองปีใหม่ที่ตึกไทเป 101 ซึ่งเป็นหนึ่งในแลนมาร์คหลักของเมืองไทเป เป็นที่ที่ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็กแล้วว่า จะต้องหาโอกาสไปให้ได้สักครั้ง

ในตอนท้าย นางสาวชนินาถและนางสาวนูรเรียร์ ได้ประมวลความคิดและบอกเล่าข้อคิดดีๆ จากการไปสหกิจศึกษาที่ประเทศไต้หวัน ให้ฟังเป็นข้อๆ ว่า ข้อแรก การมีทัศนคติที่ดี : แม้ความรู้จะเป็นปัจจัยสำคัญในความสำเร็จ แต่การมีทัศนคติที่ดีทั้งต่อตนเอง ต่องาน และต่อผู้อื่นก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะนำพาเราไปสู่ความสำเร็จได้ ตลอดเวลาที่ปฏิบัติงานสหกิจ พวกเราเห็นว่าเพื่อนชาวไต้หวันจะใช้เวลาหลายๆ ชั่วโมงในการทำวิจัย แม้ว่าผลการวิเคราะห์จะล้มเหลวสักกี่ครั้ง แต่ก็ไม่ยอมแพ้ เพราะเชื่อว่า เขาจะต้องทำได้ นอกจากนั้น ยังยอมรับฟังข้อเสนอแนะและให้ความเคารพต่อเพื่อนร่วมงาน ทำให้บรรยากาศในการทำงานผ่อนคลายและเป็นกันเอง ที่สำคัญการมีทัศนคติที่ดีต่อตนเอง จะทำให้เราดึงศักยภาพของตนเองออกมาได้โดยที่ไม่รู้ตัว

ข้อสอง เรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ : การเรียนในห้องเรียนเป็นสิ่งจำเป็น แต่การปฏิบัติงานสหกิจศึกษาเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่า ทำให้พวกเราเห็นถึงความท้าทายในแต่ละวัน ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการทำงานที่อาจต้องแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ในการพัฒนาตัวเอง ข้อสาม เครือข่าย : ด้วยเทคโนโลยีของโลกไร้พรมแดน หลังจากกลับถึงประเทศไทย ก็ยังสามารถติดต่อพูดคุยและแลกเปลี่ยนกับเพื่อนต่างชาติได้ ถึงแม้ตัวจะห่างแต่ความสัมพันธ์ยังคงอยู่ นอกจากนั้นทักษะการใช้ภาษาก็ยังพัฒนาได้อย่างต่อเนื่อง และข้อสุดท้าย ความมั่นใจในตนเอง : การได้ไปเปิดโลกทัศน์และเห็นโลกกว้างด้วยตนเอง โลกที่มีผู้คนและวัฒนธรรมที่หลากหลาย ทำให้มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น กล้าคิดกล้าตัดสินใจ สามารถก้าวข้ามความกลัวภาษาอังกฤษ ที่สำคัญมีความมั่นใจในตนเองเพิ่มมากขึ้น กล้าที่จะลองผิดลองถูก เรียนรู้และกล้าที่จะเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ ด้วยตัวเอง

ก่อนจะจบการพูดคุยกันในวันนั้น นางสาวชนินาถ หยังดี ได้ฝากทิ้งท้ายไว้ว่า “ไม่ว่าคุณจะคิดว่า คุณทำได้ หรือคุณทำไม่ได้…คุณก็คิดถูกทั้งนั้น” เพราะความสำเร็จเริ่มต้นจากข้างใน โดยเฉพาะความคิด” ปิดท้ายด้วย “การใช้ชีวิตในต่างแดน เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยาก เพราะถ้าเราไม่ลอง เราก็จะไม่รู้” ของนางสาวนูรเรียร์ หามะ

เรื่องราวทั้งหมดนี้ คงจะบอกได้ดีถึงศักยภาพของนักศึกษาหลักสูตรอนามัยสิ่งแวดล้อม สาขาอนามัยสิ่งแวดล้อมและเทคโนโลยี สำนักวิชาสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

สมพร อิสรไกรศีล ส่วนสื่อสารองค์กร เรียบเรียง
สำนักวิชาสาธารณสุขศาสตร์ ข้อมูล