เรียนท่องเที่ยวที่ม.วลัยลักษณ์ เรียนสนุกได้เรียนรู้จากพื้นที่จริง สัมผัสจริง ลองทำจริง

Facebook
Twitter
LinkedIn

สวัสดีดีค่ะ ดิฉันชื่อ นางสาว มณีพร แป้นเงิน ชื่อเล่น ยุ้ย อายุ 21 ปี เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 สำนักวิชาการจัดการ สาขาการท่องเที่ยวและการโรงแรม เอกการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช

ความประทับใจรั้วมหาวิทยาลัยตลอดเวลา 3 ปีที่ผ่านมาของยุ้ย คือการเรียนมาได้จนถึงปีที่ 3 และกำลังจะขึ้นปีที่4 นี่แหละค่ะ5555+ ก่อนอื่นต้องบอกเลยนะคะว่ายุ้ยไม่ได้เป็นคนที่เรียนเก่งหรือขยันเลยค่ะ แต่ยุ้ยเป็นคนที่มีความอดทนและความพยายามค่ะ และเหตุผลที่เลือกเรียนสายนี้เพราะยุ้ยอยากเที่ยวค่ะ คิดแค่ว่าคงจะได้เที่ยวหลายที่แน่ๆ ก็ได้เที่ยวจริงๆ ได้ลงพื้นที่ทุกเทอม 3 เทอม ลงทุกเทอมไม่ขาดเลยค่ะ บางเทอมก็ 4-5 ที่ มีทั้งในประเทศและต่างประเทศ เที่ยวแบบจุกๆเลยค่ะ 5555+ แต่เมื่อเข้ามาเรียนจริงๆ ความคิดก็เริ่มเปลี่ยน จากตอนแรกที่ไม่รู้สึกอะไร ก็เริ่มรู้สึกชอบและรักขึ้นมาเลยค่ะ ทุกๆครั้งที่มีการออกไปเที่ยวหรือออกทริปจะแอบแฝงไปด้วยเบื้องหลังที่ลึกลับมากมายเลย เช่น ตอนปี 1 มีโอกาสได้ไป Summer ที่ประเทศมาเลเซียและสิงคโปร์ เป็นเวลา 20 วัน ต้องบอกเลยค่ะว่าไปถึงวันแรกก็ระทึกใจเลย เพราะวันที่ไปถึงมาเลเซียคือวันที่เขาเลือกตั้งกัน และเกิดการประท้วงกันในมาเลเซีย ยุ้ยถูกสั่งให้อยู่แต่ในห้องพัก และ กลางคืนห้ามออกไปข้างนอกเกือบ 1 อาทิตย์  ตอนนั้นกลัวมากแต่เมื่อทุกอย่างเข้าที่ยุ้ยก็เริ่มเรียน Summer เป็นการเรียนภาษาอังกฤษ ตอนเรียนสนุกมาก พี่เลี้ยงดูแลดี น่ารัก เรียนอยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ และไปเรียนที่สิงคโปร์ต่อ มีการแบ่งกลุ่มแล้วจัดโปรแกรมพาอาจารย์เที่ยวค่ะ ตอนคือวุ่นวายสุด มั่วสุด แต่สนุกมาก วิ่งขึ้นลงรถไฟฟ้า ผิดสายบ้าง ถูกสายบ้าง อาจารย์ก็ไม่ว่าและไม่ช่วยค่ะ อาจารย์จะทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวและให้เราเป็นไกด์เท่านั้นค่ะ แต่สนุกมากเป็นหนึ่งในความทรงจำไม่เคยลืมเลยค่ะ

เมื่อเรียนในชั้นปีที่ 2  ก็ยังมีการออกทริปเรื่อยๆ โดยตอนปี 2 เทอม 2  มีการไป Work-Based Learning @ Koi Samuiหรือ การเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย ตอนนั้นจำได้ว่ามีการสอบวิชาไกด์กันในทะเลด้วยนะ จัดทริปเองเป็นไกด์กันเอง ทำเองทุกอย่างยกเว้นขับเรือ 5555+ เป็นการสอบที่สนุกที่สุดตั้งแต่จำความได้  และในส่วนที่ฝึกงานวุ่นวายดี ด้วยความที่ยุ้ยเป็นเด็กปี 2 แล้วต้องไปฝึก Receptionist หรือ แผนกต้อนรับของโรงแรม บอกเลยกดดันมากกก ( ที่ยุ้ยต้องไปฝึกโรงแรมเพราะบริษัททัวร์เต็มค่ะ ) ตอนที่ยุ้ยเป็นช่วงที่พายุปาบึกเข้าด้วย  ท้าทายสุดๆ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดีค่ะ พอเทอม 3 ได้กลับมาเรียนที่มหาลัยก็มีรายวิชาที่ได้จัดทริปเอง แต่รอบนี้ยากขึ้นท้าทายขึ้นเพราะต้องจัดเอง ติดต่อเอง ขายเอง และที่พีคคือ เป็นทริปต่างประเทศ และทริปนี้ก็ไป มาเลเซีย อีกครั้งแต่ครั้งนี้ไป Cameron Highlands( อากาศดีมากก กอ.ไก่ ล้านตัว )  กับ Penang ( Street Art สวยมากก )



ต่อมาในปี 3 มาเทอม 1 ก็ได้เรียนวิชาการบิน ทั้งเรียน Amadeus หรือ ระบบจองตั๋วเครื่องบินแถมเรียนจบได้ใบรับรองมาด้วย  หลังจากนั้นก็มีการจัดทริปการบินและมรดก โดยการบินไปดูงานที่สนามบินสุวรรณภูมิ และสนามบินสุโขทัย  มีเรียนรู้ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องเลย ส่วนด้านมรดกก็เรียนรู้กันตั้งแต่พระราชวังในกรุงเทพฯ วัดต่างๆ ไปจนถึงวัดในจังหวัดลพบุรี สุโขทัย อยุธยา พิษณุโลก  ทั้งเหนื่อยและสนุกแถมได้ความรู้แบบเต็มกระเป๋าเลยล่ะ

สุดท้ายนี้ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ ยุ้ยอยากจะบอกว่าเป็นการตัดสินใจไม่ผิดเลยที่เลือกเข้าเรียนที่นี่ เพราะที่นี่ไม่ได้สอนแต่ในห้องเรียนกรอบสี่เหลียม แต่ที่นี่มีการลงไปเรียนรู้ในพื้นที่จริง สัมผัสจริง ลองทำจริง ยุ้ยว่ามันคุ้มค่ามากนะคะ และการเรียนสายนี้ไม่ใช่จบไปจะเป็นได้แค่ไกด์นะคะ แต่สายนี้สามารถทำงานสนามบิน ธุรกิจไมซ์ และอื่นได้อีกมากมายเลยค่ะ ตอนนี้ยุ้ยกำลังจะขึ้นปี 4 แล้ว เป็นกำลังใจให้ยุ้ยเรียนต่อจนจบด้วยน้า

ปล.เรื่องราวสนุกๆในมหาลัยมีอีกเยอะค่ะ เล่า 3 วัน 3 คืน ก็ไม่จบ ไม่เชื่อลองมาเรียนที่นี่ดูสิคะ

เด็ก มวล.